ραδιοβόλιση

η, Ν

(μετεωρ.) τεχνική κάθετης εξερεύνησης τής ατμόσφαιρας με τη βοήθεια ραδιοβολίδων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά ως προς το α' και απόδοση ως προς το β' συνθετικό λ., πρβλ. γαλλ. radiosondage (< λατ. radius «ακτίνα» + sondage < sonder «βυθίζω, βάλλω»)].